'Rollatortje'

Stan is inmiddels 4 jaar oud en kan niet zelfstandig lopen. Hij schuift op zijn billen ergens naartoe of loopt met een rollatortje. Met de nadruk op ‘tje’. Het is een knalblauw schattig wagentje met kleine zwarte wieltjes. Wij zijn onderweg naar onze afspraak met onze kinderarts in Rijnstate. Stan trekt veel bekijks met zijn mini rollator en onder die vertederde blikken lopen wij voorbij.
Stan trekt het wagentje achter zich aan, en duwt dus niet zoals een oud opaatje dat zou doen, terwijl hij leunt op de armsteuntjes. Erg enthousiast is hij nog niet over dat hij zelf moet lopen. Het kost hem veel kracht en energie. En na drie stappen stopt hij dan ook met lopen en blijft staan.
Ergens naar toe lopen vraagt veel, heel veel geduld. Niet alleen van hem, maar ook van ons. We zijn al zeker 9 maanden dagelijks aan het trainen. Traag maar zeker gaat hij vooruit.

Helaas is mijn extra ingecalculeerde tijd, zodat Stan zelf kan lopen en we tijd komen voor onze afspraak, voorbij. Eerder had ik Stan (inmiddels 15 kilo zwaar) moeten tillen en het rollatortje ergens moeten parkeren. Maar sinds kort hebben Robin en ik de rollator ietwat aangepast. Een plankje erop, een duwstang eraan en klaar is Kees.
Stan kan nu zitten op het plankje en zich vasthouden aan de armsteuntjes en ik duw de rollator met Stan erop vooruit. Precies op tijd voor onze afspraak.

Door: ouder van een bijzonder kind