Een dag uit het leven van een kind met Down en leukemie

Het was gisteren weer zo’n dag…,een reguliere woensdag maar het is hard werken.
Het is eindelijk stil in huis. Niels slaapt (na flink protest) en grote broer moet naar voetbaltraining. Ik kan niet mee want papa is in het buitenland. Dus hij moet alleen. Net acht en dan al uit noodzaak alleen moeten gaan, voelt niet fijn. Hij is aardig zelfstandig dus hij kan het aan, maar de reden erachter is niet fijn. Hij klaagt niet maar hij voelt het wel. Zijn jongere broertje (3) heeft down én leukemie, een pittige combinatie.

Ik wil een boek lezen met een kop thee in m’n hand…. Maar er moet ook gekookt worden en ik ben vandaag alleen met drie kinderen. Je wilt niet altijd iemand in huis om je te helpen, dus sta ik al om 14u te koken als Niels slaapt en hoop ik dat hij lang genoeg slaapt zodat ik nog wat tijd over heb voor dat boek…

Terwijl ik dit schrijf komt grote zus (15) binnen. Ook haar wil je aandacht geven. Dus laptop weg en daar gaat je schaarse tijd. Oh en dan denk je dat je toch nog 5 minuten hebt – alsof je dan een boek kan lezen, maar ach een beetje optimisme kan geen kwaad.

Door: Ouder van een bijzonder kind